Het moedige transformatieproces
Hoe ongelofelijk moedig zijn mijn coachees?
Ze leggen een vraagstuk op tafel.
Dan stappen ze in hun innerlijke delen.
Ze belichamen de energie van deze innerlijke stukken.
Ze spreken de waarheid vanuit deze innerlijke stemmen.
Ze beleven de overtuigingen die leven op deze plaatsen.
Ze ervaren hoe hun lichaam deze energie uitdrukt.
En dan, zichzelf horende, komen ze tot inzichten.
Hun innerlijke dialoog verandert van toon.
Mildheid en zachtheid en zelfliefde komen over hen.
Ik zie hoe ze in hun zijnsenergie komen, hun heldere weten, hun diepere wijsheid.
Ik zie de verandering plaatsvinden op hun gezichten, in hun houding.
Ik zie dat hun lichaam zich aanpast aan het nieuwe dat ze leren en omarmen.
Aan iets dat altijd al diep van binnen aanwezig was.
Ik zie dat hun jarenlange verlangen naar zichzelf nu duidelijk voor hen wordt.
Ik zie ze thuiskomen.
Ik zie het aan hun lichaam, dat zich een andere houding aanmeet.
Als een kledingstuk dat veel beter zit, dat veel meer hen is.
Ze tonen zich zo volledig, zo kwetsbaar.
Zo open en bloot voor mijn oog.
In mijn aanwezigheid en in de veiligheid van mijn coaching ruimte.
Ik ben zo vereerd dat ik erbij mag zijn,
bij dit transformatieproces.
In het nu toont zich het innerlijke systeem.
De patronen waarin ze vastzitten.
De verhalen over zichzelf die ze zijn beginnen geloven.
Ze doorleven en doorvoelen het en juist daarom kunnen ze het vanaf nu anders doen.
Ze kunnen het verhaal her-scripten.
Ze her-installeren nieuwe handels-en zienswijzen.
Ze maken zich een nieuw patroon eigen.
Ik ben zo trots op iedereen die ik al heb morgen coachen.
Afgelopen week kwam ik een van mijn eerste coachees tegen.
Het gaat haar voor de wind.
Hoe anders trof ik haar.
🙏🏻
Artwork van Miles Johnston